Şeytan ve İnsan

bilirim, etmem
ederim bilmem
beşerim, tövbe etmem
önümü bile görmem.

Gaflet ettim diyemem
Kibrimden göremem.
Seninki sana, benimki bana idi
Sergilediğin, bakana idi. Görene değil idi.

Hep derim, anlayana:
Herkesin olan, hiç kimsenindir. Lâkin;
Hiç kimsenin olan, yine hiç kimsenindir.
Bunu anlayamamak kaderin midir?
Yoksa şeytanın vesvesesi midir?
Yahut nefsinin oyunu mudur?

İki tezat unsurun bir arada olmayacağı şu dünyada;
iki tezatı da nefsine hoş gelecek şekilde ister insan.

iblis bile tek vazife güder iken;
Bizler iyiyi de isteriz, kötüyü de iyi olacak şekilde,
o biçimde olacak şekilde arzularız ve günah da olmasın
haram da olmasın. Zarar da olsa ziyan da olsa isteriz.
Kendimize kast edercesine...  Zarar günü gelip çatanda ise
O zarar gitsin diye dua ederiz(utanmadan, sıkılmadan, cehalet ile)

İblis bile maksadında gider.
İblis elbet örnek alınacak bir varlık değildir. Fakat:
Onun bile gayesi ve arzusu tek iken;
Bizler iblisten daha iblis olmuyor muyuz?
Yahut, tezatları nefsi doğrultusunda isteyen bir varlık var mı?
Bizlerden başka...